Oto jak wypełniliśmy (zgodnie z obietnicą) przestrzeń edukacji, umacniania i refleksji. Uczciwie należy jednak dodać, że nie byłoby to możliwe bez wsparcia, zaangażowania i nieskończonych pokładów energii „plus plus” Piotra Harhaja, organizatora Dni Solidarności.
20 września 2015 r. (niedziela) – UROCZYSTE OTWARCIE
Dotarliśmy popołudniu na sopocką plażę, a konkretnie do Teatru na Plaży, gdzie oglądaliśmy spektakl Echo, w którym role odgrywali uczestnicy Środowiskowego Domu Samopomocy w Gdyni. Jak relacjonuje to Elżbieta Leśniak: „spektakl dotyczył tytułowego Echa i w pierwszej kolejności był mową tych, których głos powinien być usłyszany w szczególności przez osoby decydujące o systemie opieki psychiatrycznej w Polsce. W drugiej kolejności tytułowe Echo to głos – nasze wspomnienie dzieciństwa, czasu spędzonego na przykład na placu zabaw, czy podwórku. Tytułowe Echo to wspomnienie czasu, który się często z nostalgią wspomina i za nim tęskni, jak za czasem, który bezpowrotnie przeminął. W trzeciej kolejności spektakl Echo według moich odczuć to rewizja i wartka polemika z łatwymi, prostymi i tanimi pocieszeniami, które ludzie zdrowi aplikują osobom z doświadczeniem choroby psychicznej.”
Następnie otworzyliśmy przestrzeń edukacji – jako prelegenci głos zabrali: Joanna Obiegałka z nieformalnej grupy Wolni Razem z Warszawy, Elżbieta Leśniak z ITiES, a spotkanie moderował Hubert Kaszyński.
Elżbieta Leśniak opowiedziała o tym, jak ważne i cenne jest zaufanie okazane osobie z doświadczeniem choroby psychicznej oraz danie realnego poczucia wpływu na rzeczywistość. Bowiem zdrowienie wiąże się przede wszystkim z kwestią wolności i odpowiedzialności. Osoba musi chcieć wyzdrowieć i musi mieć ku temu warunki, jednym z nich jest szacunek dla podmiotowości i indywidualnych wyborów. W czasie całego wystąpienia prelegentek moderator Hubert Kaszyński zachęcał publiczność do dyskusji i komentowania zaprezentowanych stanowisk jednocześnie wzbogacając omawiane kwestie refleksją socjologa, który z racji sporego doświadczenia zawodowego doskonale zna i rozumie problemy osób zdrowiejących psychicznie.
Następnie glos zabrała Joanna Obiegałka, dla której w człowieku liczy się tylko to co dobre. Wystąpienie Joanny najlepiej podsumowuje przytoczony przez prelegentkę cytat: „Co się stanie jeśli będziemy się zastanawiali co jest dobrego w ludziach zamiast koncentrować się na tym co jest w nich złego?” (Dr Donald O. Clifton. Odkryj swoje silne strony we wspólnym działaniu). Tych silnych stron uczyła nas szukać w ludziach właśnie Joanna. Tych silnych stron szukajmy! A wtedy: Kto wie, ile dobra się w człowieku naraz stanie?
ZOBACZ ZDJĘCIA Z TEGO SPOTKANIA, a także referat Eli i wesoły filmik, który zaprezentowała Asia
21 września 2015 r. (poniedziałek) – GDAŃSKI DZIEŃ OTWARTY
Tego dnia wzięliśmy udział w konferencji „Otworzyć Bramy Tolerancji” jak współdziałać dla dobra osoby chorującej psychicznie. Swoje wykłady wygłosili między innymi: profesor Jacek Wciórka i dr hab. Hubert Kaszyński. W dialogu z uczestnikami i profesjonalistami wspólnie podjęto problematykę zagadnień z zakresu zdrowia psychicznego. Następnie uczestniczyliśmy w Festynie Tolerancji na zaproszenie Fundacja Oparcia Społecznego Aleksandry „FOSA”. Podczas spotkania kontynuowano tematykę zdrowia psychicznego, w szczególności zaś aspekt wykluczania osób z zaburzeniami zdrowia psychicznego ze społeczeństwa. Odbył się również Happening „Odmień swoją głowę” (zabawa w przymierzanie różnych nakryć głowy i utrwalanie efektu na zdjęciach), a na scenie nie zabrakło muzyki na żywo w różnych odsłonach i interpretacjach. Jak obiecali organizatorzy – nikt nie wyszedł „głodny… wrażeń”.
Podczas konferencji uczestnicy otrzymali Biuletyn ROPS Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego (05/2015).
22 września 2015 r. (wtorek) – GDYŃSKI DZIEŃ OTWARTY
W kolejnym dniu przeprowadziliśmy warsztaty „O umacnianiu osób chorujących psychicznie, raz jeszcze”. Celem warsztatu była analiza głównych zakresów umacniania (poczucie własnej wartości, wyposażanie we władzę, „sprawstwo”, aktywność środowiskowa i autonomia, poczucie kontroli nad przyszłością oraz prawo do wyrażania społecznego sprzeciwu, złości), a podstawową metodą naszej pracy była grupowa interpretacja bajek terapeutycznych, przydatnych również w pracy z osobami zdrowiejącymi. Liczne grono uczestników podjęło się tego zadania z wielkim zaangażowaniem, umiejętnie przechodząc z alegorycznego znaczenia bajek do rzeczywistych problemów, ale też i ich rozwiązań. Bo umacnianie to „powering”, „akceptacja na błędy”, a jeśli chcemy kogoś umacniać, najpierw zechciejmy go poznać i zapytać, co chciałby zrobić dla siebie.
Popołudnie spędziliśmy artystycznie – w gdyńskim Klubie 1, 2, 3 gdzie spotykają się osoby po kryzysie psychicznym, by wspólnie spędzić czas i co najważniejsze realizować swoje pasje. Podczas spotkania można było obejrzeć wystawy prac plastycznych, a także zobaczyć na żywo prezentacje artystyczne, porozmawiać i… wziąć udział w warsztatach, na których robiliśmy bransoletki. Wspólne, a także indywidualne refleksje o zdrowieniu i potrzebie takiego miejsca jak Klub 1, 2, 3 przekonały chyba wszystkich o niezwykłości tego miejsca…
23 września 2015 r. (środa) – SOPOCKI DZIEŃ OTWARTY
W ostatnim dniu uczestniczyliśmy aktywnie w dwóch spotkaniach z pisarzem Krystianem Głuszko, który, jak mówi sam o sobie, ma „urodę Aspergerowską”. Oba spotkania moderował dr hab. Hubert Kaszyński. Pierwsze, przed południem dedykowane było w szczególności osobom z Zespołem Aspergera, ich rodzinom, opiekunom, a także profesjonalistom. W kameralnym gronie w Dworku Sierakowskich wysłuchaliśmy nie tylko Krystiana, ale także opowiedziane przez rodziców historie Amelki, Krzysztofa. Wspólne refleksje zrodziły wiele pomysłów i inspiracji do dalszych działań. Oczywiście tradycyjnie, jak na każdym spotkaniu z mistrzem riposty Krystianem, było też wesoło. Na koniec spotkania wzięliśmy udział w niespodziance zorganizowanej przez Wydawnictwo Alegoria – wydawcę bajki Krystiana „Podaj łapkę misiu”, której wydaniu patronuje ITiES. Na kilka dni przed oficjalną premierą wręczyliśmy Krystianowi pierwszy egzemplarz jego bajki!, a uczestnicy spotkania jako pierwsi czytelnicy mieli okazję zapoznać się z przygodami misia Kostka. Miś w oczekiwaniu na następne spotkanie poszedł zrobić sobie kilka zdjęć na sopockiej plaży.
ZOBACZ ZDJĘCIA Z PIERWSZEGO SPOTKANIA
Popołudniu w szerszym gronie podjęliśmy dyskusje nad różnymi aspektami i perspektywami opisywania doświadczenia choroby. Przestrzeń refleksji wzbogacili goście specjalni: pisarka Roksana Jędrzejewska-Wróbel, ilustratorka Jona Jung, biblioterapeutka Roksana Kociołek oraz wydawca Antoni Dragan (Grupa M-D-M). Krystian opowiedział między innymi o swoim doświadczeniu i tym, czym dla niego jest pisanie książek, a potem aktywnie komentował wypowiedzi pozostałych gości, a były to refleksje niezwykłe… Roksana Jędrzejewska-Wróbel podzieliła się z nami swoim doświadczeniem związanym z powstawaniem bajki „Kosmita”. Jako osoba „bez doświadczenia” zapoznała się „z wiedzą” na temat autyzmu, natomiast najcenniejsze było dla niej zrozumienie osoby z autyzmem, najważniejsze okazały się biografie i pamiętniki, ale też bezpośredni kontakt z dziećmi i ich rodzicami i obserwacje. To wszystko pomogło jej „nie zrozumieć ale poczuć” doświadczenie. Jak sama mówi „Kosmita” to książka „o spotkaniu i miłości”. Zapraszamy do lektury! (link poniżej). Jona Jung opowiedziała o tym, jak trudnym zadaniem było zilustrowanie „Kosmity” – gdy całe jej dotychczasowe doświadczenie profesjonalisty było zupełnie nieużyteczne i tylko za pomocą „dziecięcych rysunków” pełnych szczerości, bezradności i nieporadności mogła wykonać zadanie. Ostatecznie nie będąc już dzieckiem, przyjęła tę lekcję pokory w stosunku do swojego doświadczenia zawodowego, odważyła się podjąć próbę i zaakceptować jak dziecko, że „udało się tak jak się udało”. Tę pouczającą lekcję moderator dedykował wszystkim lekarzom, terapeutom, tym, którzy pomagają osobom w kryzysie zdrowia psychicznego, aby czasem zawiesili siebie i swoje kompetencje, „poczuli fiasko” i bezradność, bo to jest droga do zbliżania się dwóch światów – zdrowia i choroby, do lepszego rozumienia bez wystawiania oceny. Reprezentujący Grupę M-D-M, redaktor książki Krystiana „Szukaj mnie wśród szaleńców” Antoni Dragan opowiedział o tym, w jaki sposób doszło do wydania książki, jakie były motywacje promowania książki napisanej przez osobę z doświadczeniem. Na zakończenie Roksana Kociołek opowiedziała o autoterapeutycznej funkcji książek, czyli takiej, gdy sam proces pisania staje się dla autora formą terapii, oraz o możliwościach zastosowania „książek z pierwszej ręki” w edukacji w obszarze zdrowia psychicznego. W drugiej części spotkania uczestnicy aktywnie włączyli się w dyskusję. Wysłuchaliśmy indywidualnych historii, a także dowiedzieliśmy się, jaki kolor ma data 20 września…
ZOBACZ ZDJĘCIA Z DRUGIEGO SPOTKANIA
Przeczytaj bajkę „KOSMITA”
Wszystkim uczestnikom i gościom poszczególnych spotkań bardzo dziękujemy za te „Solidarne Dni”, za obecność, ciekawe myśli, bezcenne inspiracje… To dzięki Wam przestrzeń edukacji, umacniania i refleksji była wypełniona jak na Trójmiasto przystało „po brzegi”. I już wiemy, że tak zwani neurotypowi („zdrowi”) tak naprawdę jesteśmy „neurobanalni”, jak określiła to genialnie Jona Jung.
