Tradycyjnie istotą Seminarium było aprobatywne odnoszenie się do wiedzy płynącej z doświadczenia, tych którzy przeżyli głębokie trudności emocjonalne. Najważniejsze źródło pozyskiwania tej wiedzy to bezpośrednie spotkanie z osobą i próba podjęcia z nią dialogu. Niemniej podkreślamy również znaczenie spotkania pośredniego, którego medium jest dzieło literackie lub filmowe. Bez względu na formę narracji istotnym jest, iż „zranione opowiadania” przekształcają fizyczny akt mówienia w akt etyczny, co ma szczególne znaczenie w procesie uczenia się tych, którzy zamierzają pracować z człowiekiem.
Seminarium odbyło się w ramach Tygodnia Pracy Socjalnej IS UJ zobacz tutaj
Dziękujemy Pani Urszuli Sochackiej za niezwykłe spotkanie, a wszystkim uczestnikom za obecność i cenne refleksje.
