Szanowni Państwo, Uczestnicy Seminarium Szukaj mnie wśród szaleńców,
Muszę przyznać, że gdy w październiku 2014 roku spotkałam Pana Krystiana na Targach Książki w Krakowie bardzo chciałam, aby jego historia dotarła do jak największej liczby osób, stąd mój pomysł zorganizowania seminarium. Bez Was nie byłoby to możliwe, dlatego dziękuje za obecność i atmosferę, którą wspólnie stworzyliśmy oraz za to, że wysłuchaliście tej wyjątkowej nauki o życiu, dziękuję za wrażliwość na słowo…
Krystianie – Tobie dziękuję za wszystko…
Poniżej relacja ze spotkania napisana przez członkinię ITiESu.
Roksana Kociołek
Koncentracja na osobie i jej zasobach to idea przewodnia Seminarium naukowego: Szukaj mnie wśród szaleńców. Organizatorem spotkania była Katedra Etyki Pracy Socjalnej Instytutu Pracy Socjalnej Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie oraz Instytut Terapii i Edukacji Społecznej – Stowarzyszenie przy współpracy ze Spółdzielnią Socjalną Równość i Grupą Wydawniczą M-D-M. Seminarium skupiło różnorodne środowiska osób zaangażowanych w towarzyszenie i wspieranie osób z przypadłością określaną jako Zespół Aspergera oraz liczne grono studentów krakowskich uczelni wyższych. Całość spotkania moderował dr hab. Hubert Kaszyński.
We wstępie do spotkania Dyrektor Instytutu Pracy Socjalnej Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie ks. dr hab. Janusz Mierzwa, prof. UPJPII podziękował organizatorom spotkania oraz wszystkim przybyłym, że w myśl zasady universitas tworzą miejsce, przestrzeń i czas, by poszukiwać prawdy i do niej dążyć.
Roksana Kociołek podkreśliła znaczenie metod stosowanych przez członków ITiES, które wykorzystywane są w uwrażliwianiu społeczeństwa na problemy osób chorujących. Jedną z nich jest tak zwana metoda pośredniego kontaktu z osobą doświadczoną kryzysem zdrowia psychicznego; pośredniego to znaczy poprzez lekturę książki, która osoba z takim właśnie doświadczeniem napisała zawierając w niej swoje przeżycia, refleksje o chorobie. Taką metodę ITiES wykorzystuje podczas warsztatów z młodzieżą szkół średnich oraz ze studentami w ramach zajęć z promocji zdrowia psychicznego. Druga metoda to kontakt bezpośredni – spotkanie z autorem książki. To właśnie te książki pisane przez osoby z doświadczeniem choroby są książkami wyjątkowymi – znaczą bardzo wiele dla autora, ale też znaczą bardzo wiele dla czytelnika, gdyż dostarczają mu unikatowej wiedzy na temat choroby, której doświadczył autor, a przede wszystkim uczą wrażliwego i empatycznego spojrzenia na trudne doświadczenia drugiej osoby.
Spotkanie skoncentrowane na osobie było drugim z kolei tego typu wydarzeniem, po seminarium w roku 2013 po tytułem Radość odzyskana, którego gościem specjalnym była Aleksandra Kożuszek z Fundacji Polski Instytut Otwartego Dialogu. Tym razem poznawaliśmy Krystiana Głuszko – szczęśliwego męża i ojca, pisarza, publicystę, barmana, autora bloga. Pisarz ten poprzez swoją twórczość literacko-artystyczną nie tylko dzieli się własnymi doświadczeniami, w jaki sposób pokonać trudność, wspiera oraz daje nadzieję innym poszukującym swojej własnej ścieżki zdrowienia, ale i kształtuje opinię publiczną w temacie, o którym nie każdy ma odwagę głośno mówić.
Lekarstwem bowiem, może być słowo, jak podkreślała dr Wanda Matras z Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie oraz Polskiego Towarzystwa Biblioterapeutycznego. Czym jest Zespół Aspergera, oraz w jaki sposób wspierać w indywidualnym rozwoju ludzi z urodą autystyczną, jak to określił Krystian Głuszko, wyjaśniały: mgr Małgorzata Słomka i mgr Ewa Rybska z Centrum Informacji o Zespole Aspergera przy Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 2 w Krakowie.
Sercem spotkania okazała się być rozmowa Krystiana Głuszko z Hubertem Kaszyńskim. Tematem zaś rozmowy doświadczenie choroby, zdrowienia i życia.
Po tej rozmowie i wspólnej integracji przy kawie oraz ciastku mgr Elżbieta Leśniak z Instytutu Terapii i Edukacji Społecznej – Stowarzyszenie przedstawiła recenzję twórczości Krystiana Głuszko po czym nastąpiła gorąca i żywa dyskusja z udziałem: Krystiana Głuszko, dr Wandy Matras, mgr Małgorzaty Słomki, mgr Ewy Rybskiej oraz członkiń Instytutu Terapii i Edukacji Społecznej – Stowarzyszenie: Marty Kogut, Anny Janowiec oraz mgr Roksany Kociołek, a także zaproszonej publiczności.
Dyskusja ta była cenną wymianą informacji, a jej uczestnicy (ponad 100 osobowe audytorium) w tym między innymi rodziny osób z urodą autystyczną wzbogaciły spotkanie swoją refleksją. Jak podkreślały mgr Małgorzata Słomka i mgr Ewa Rybska: rodzice i osoby najbliższe bardzo często są kopalnią wiedzy niewykorzystanej. Zatem parafrazując słowa Krystiana Głuszko i innych uczestników spotkania: jest wiedza i jest nadzieja. Bo nawet wariat może trafić do serc ludzi z etykietką ,,normalni”1. I to jest wartość, która niesie z sobą twórczość Krystiana Głuszko. Ten autor przekonuje nas, że osoba doświadczająca trudności psychicznych niekoniecznie skazana jest już tylko na smutny los osoby bezrobotnej, czy wykonującej zadania na najmniejszym poziomie skomplikowania i pod ścisłym nadzorem. Poprzez swoją pracę i zaangażowanie Krystian Głuszko przemawia do szerszego grona odbiorców i daje świadectwo swojej ciągle toczącej się walki o lepszy los nie tylko dla siebie, ale i innych osób, zmagających się z trudnościami psychicznymi. Autor przekonuje, że oprócz swoich przypadłości, które niewątpliwie są częścią jego życia, można być tym, kim się chce być np. pisarzem, czy publicystą 2.
Panie Krystianie serdecznie dziękujemy za to ubogacające nas wszystkich spotkanie i z przyjemnością oczekujemy kolejnej Pana publikacji.
Osobistą relację ze spotkania napisał również na swoim blogu sam Autor– zobacz tutaj
Program seminarium – zobacz tutaj.
1 Krystian Głuszko, Szukaj mnie wśród szaleńców, Wydawnictwo Grupa M-D-M, Warszawa 2015, s. 141.
2 Elżbieta Leśniak, Krystian Głuszko – Farciarz z ogromnym pechem, Referat wygłoszony na Seminarium Instytutu Terapii i Edukacji Społecznej – Stowarzyszenie pt. Szukaj mnie wśród szaleńców, 20 stycznia 2015 r. w Krakowie.
